برخی از بیماران به دنبال سکته مغزی و یا کاهش سطح هوشیاری به هر علت و به دلیل ضعف عضلات دهان و حلق در جویدن و بلع غذا دچار ناتوانی می شوند (اختلال در غذا خوردن یا دیسفاژی) . اختلال در غذا خوردن گاهی شدید و طولانی مدت بوده باعث تشدید مشکلات بیمار و بروز نتایج نامطلوب از جمله بروز خفگی ( به دنبال ورود مواد غذایی در حین تغذیه به داخل ریه) ،سوءتغذیه، عفونت ریوی، ناتوانی و افزایش طول مدت بستری شدن در بیمارستان می شود و پزشک ناچار است با تعبیه لوله به داخل معده بیمار، تغذیه او را تسهیل نماید تا زمانی که بیمار توانایی غذا خوردن از طریق دهان را بیابد. همزمان با بهبود عملکرد حرکتی بیمار، خورانش طبیعی و سایر فعالیت های وابسته به زندگی روزانه نیز آغاز می شود. به این لوله، لوله بینی – معده ای (NG-Tube ) می گویند. گاهی بیمار هنگام ترخیص ممکن است هنوز توانایی خوردن غذا از راه دهان را نداشته و نیازمند تغذیه از راه لوله باشد که لازم است آموزش های لازم توسط پرستاران به همراه بیمار داده شود تا تغذیه بیمار از این راه ادامه یابد. همچنین این روش حداکثر به مدت ۴- ۶ هفته برای تغذیه بیمار مناسب است و در
گاهی برخی از بیماران به دنبال بیماری هایی همچون سکته مغزی و یا ضعف عضلات حلق و دهان دچار ضعف در بلعیدن و خوردن غذا میشوند . در چنین مواردی پزشک مجبور به استفاده از لوله هایی برای انتقال صحیح غذا به بدن بیمار و جلوگیری از خفگی یعنی ورود غذا به ریه ها می شود در چنین مواردی استفاده از این لوله موجب سهولت امره بلعیدن می شود همچنین همزمان با بهبود اعمال حرکتی بیمار خورانش نیز به حالت طبیعی باز می گردد درگاهی از موارد هنگام ترخیص بیمار هنوز توانایی بلعیدن بازنگشته بنابراین باید آموزش های لازم به همراهان بیمار داده شود
لوله گذاری اغلب برای بیمارانی انجام می شود که:
پزشک یا پرستار شما می تواند غذا و دارو را از طریق لوله ی NG به شما بدهد. آنها همچنین می توانند مکش را به آن اعمال کنند و به آنها اجازه می دهند محتویات را از معده خود حذف کنند. به عنوان مثال، پزشک شما ممکن است از لوله گذاری مجدد NG برای کمک به درمان مسمومیت تصادفی و یا مصرف بیش از حد مواد مخدر استفاده کند.
در ایام عید از ساعات 10 صبح الی 10 شب پاسخگو هستیم.
02188980794